here me now

Ostatnie mieszkanie - zimna kawalerka

szuka źdźbła życia
w stogu kamiennych igieł
uwięziono go
betonowym chwastem
zarasta na śmieć

najszarniejszy scenariusz
pod pomnikiem łysego głazu
w ciasnym pudełku odleży śmierć

nie ma jeszcze wyroku
więc marzy

wiekuiste chrapanie
zaśpiewać z polnym chórem gdy
odrośnie czupryna zielonej wykładziny

o6 V o6

Post został pochwalony 0 razy

Nie lubię oceniać wierszy innych, głównie dlatego, że sama ich nie piszę. Ale widzę, że primo: nikt się nie kwapi do odpisania (nie dziwię się, zamiast klina wbiłeś nam pal). A secundo to Moje Wielkie Nieszczęście powiedziało, że chcesz żebym wyraziła swoją opinię, a sam powie co myśli, po mnie (jeśli mnie podpuszcza to Mu się oberwie i pewnie da mi za to ostrzeżenie, na co czeka i tak z utęsknieniem)

Tak się składa, że czytałam kilka Twoich wcześniejszych wierszy, sprzed jednego, może półtora roku, nie jestem pewna. Coś mi w nich wtedy zgrzytało i się chwiało, ale nie potrafiłam określić co. W tym nic mi nie zgrzyta, ani się nie chwieje.

Jeśli rozwijasz się w takim tępie, to kurcze mam nadzieję, że kiedy już będę nauczycielem, Twoje wiersze będą w wersji wydrukowanej, a ja będę mogła słuchać ich interpretacji wykonanej przez uczniów Wink

.

Bardzo mi się podoba.

A tak przy okazji, to gratuluję wygranej w konkursie.

Post został pochwalony 0 razy

dzięki. wiem co chcę przekazać i w jaki sposób dlatego czuje sie pewniej i mam wytwałosć bo pare dni pisałem te pare wersów. teraz ty ShereKhan.

Post został pochwalony 0 razy

Skoro już wszyscy mnie wywołali na scenę to teraz nie mogę ich zawieść.

Jestem trudnym czytelnikiem. Mało wierszy do mnie trafia, mało wierszy mi się podoba. Ten nie jest zły, ale nie porywa mnie. Nie budzi we mnie dreszczu emocji, a ja najwyżej cenię właśnie takie wiersze. Moze po prostu nie mam podobnych doświadzczeń co podmiot liryczny? Nie jet łatwo trafić w moje gusta, ale grzechem by było, gdybyś coś zaczął robić pod publiczkę.

Eon blue apocalypse, bacznie śledzę Twoją artystyczną twórczość i trzymam kciuki za Ciebie. Mam nadzieję, że wszystkie Twoje plany się powiodą.

Cleire, za groźby karalne powinnaś dostać ostrzeżenie, ale znaj moją wspaniałomyślność...

Post został pochwalony 0 razy

A mnie sie nie podoba, Troche bzdurny i jakiś taki..a nie wiem, Mam wrażenie ża autor pierniczył tutaj co mu ślina na język przyniosła by brzmiało mądrze a zarazem bezsensu.

Post został pochwalony 0 razy

To Twoje zdanie. Aczkolwiek wolałbym usłyszeć trochę więcej konkretnych argumentów.

Post został pochwalony 0 razy

Odwołując się do swojej wiedzy, mogę powiedzieć, że ShereKhan czuje dreszcz, gdy czyta parę wierszy Leśmiana i jeden Grochowiaka. Ale ma tego świadomość, więc nie jest źle.

Dickinson nie mam zamiaru przekonywać Cię, że wiersz jest dobry. Ale przedstawię swoje argumenty, na "tak".

Mnie się podoba treściowo i przede wszystkim stylistycznie (a ta strona bardzo kulała w pozostałych wierszach). eon blue apocalypse napisał wiersz wykorzystując ciekawe metafory, zmieniając utarte związki frazeologiczne (żdźbło trawy, stóg siana, czarny scenariusz, dostać/usłyszeć wyrok, sen wiekuisty). A dobry wiersz to taki, który otwiera nam kilka dróg interpretacji - możemy twierdzić, że to wiersz o samotności, umieraniu, bądź też czekaniu na śmierć, nadzieji. Bohater może znajdować się w mieszkaniu, sali szpitalnej itd.

To jest właśnie całe piękno poezji. Możemy bawić się w jej odczytywanie ile chcemy. A najlepsze jest to, że autor nie ma już nic do powiedzenia. Utwór żyje własnym życiem Wink

Mnie się wiersz podoba, własną piersią bronić go będę!

Post został pochwalony 0 razy

Mr Dickson tekst jest zagadką logiczną i ma konkterny sens jeśli się przebijesz przez chorą grę słów wyjdziesz na błonia prawdy jedynej. czy usłyszę alleluja? Thank you Jesus (powstawał przez cztery dni)

Post został pochwalony 0 razy

eon, może podzielisz się z nami jeszcze jakimś swoim wierszem?

Post został pochwalony 0 razy

Wiersz jest bez sensu. Nie wiem o co chodzi "pod pomnikiem łysego głazu", "odrośnie czupryna zielonej wykładziny". Wygląda to tak jakby autor próbował napisać coś na siłę. Ten wiersz wogóle mi się nie podoba.

Post został pochwalony 0 razy

nie masz wiedzieć o co chodz. ludzie! Nie na tym polega zabawa! Macie znależć możliwe rozwiązanie. Zastanów się jak byś to zinterpretował, gdybym Ci powiedziała, żebyś patrzył na te dwa fragmenty przez pryzmat śmierci?i

Post został pochwalony 0 razy

A co ma do tego śmierć. Wątpie żeby ten wiersz miał jakiekolwiek rozwiązania. Można interpretować wiersze, owszem przeciesz o to w tym chodzi ale takie które mają sens, ja nadal twierdzę że ten go nie ma.

Post został pochwalony 0 razy

zastanawiałeś się co to znaczy "pod pomnikiem łysego głazu" jeśli się nie mylę. Moim skromnym zdaniem można tą omawiającą metaforę odczytać jako płytę nagrobną.

A co do sensu? Skąd wiesz, że wiersz go ma? Najpierw trzeba odczytać teks, żeby stwierdzać, czy coś jest dobre i czy ma sens. Może podasz mi jakiś wiersz, który według Ciebie ma Sens?

Post został pochwalony 0 razy

	Garret napisał:
	Wiersz jest bez sensu. Nie wiem o co chodzi

To, że nie rozumiesz czegoś wcale nie oznacza, że nie ma sensu. Wyobraź sobie, że czytasz książekę w języku, hmm, na przykład fińskim. Zupełnie jej nie rozumiesz, ja pewnie tez bym jej nie zrozumiał, ale nie oznacza, że nie ma sensu. Dla Fina książka ma sens i może być fajna albo nie fajna. Dlatego postaraj się zrozumieć o co chodzi autorowi i potem się wypowiadaj. Możesz posłużyc się interpretacją Cleire, ona ma w tym talent.

Post został pochwalony 0 razy

Czy mam talent to nie wiem. Ale z racji faktu, że stykam się z wierszami każdego dnia mam trochę bardziej "wyczulone" zmysły. Powiem jak ja ten tekst czuję.

Nieszczęśliwa (można nawet pokusić się o stwierdzenie umierająca) osoba spędza samotnie dnie w mieszkaniu. "Ostatnie mieszkanie"może wskazywać na żegnanie się ze światem żywych, "kawalerka" to małe mieszkanko przeznaczone najczęściej dla jednej osoby - stąd wniosek o samotności.Jest swoim jedynym rozmówcą. Otaczają go tylko i wyłącznie ściany - mieszkanie tylko jedną rzeczą różni się od celi, w każdej chwili możesz wyjść, problem pojawia się, gdy nie masz dokąd, bądź do kogo. Te "cele" w dużych blokach nie ułatwiają kontaktu między ludźmi.
Trzywers to rozbudowany symbol śmierci: nagrobek i trumna. Paradoksalnie śmierć może stać się nadzieją, bo pozwoli wyjść z "przestrzeni betonu". Z zabijającej pewne aspekty człowieczeństwa cywilizacji. W tym momencie śmierć przyjmuje inną twarz. "Wiekuiste chrapanie" to nic więcej jak przyjemny sen, który pozwoli uzyskać nam spokój, gdy połączymy się z przyrodą.

Post został pochwalony 0 razy